Burgerlijk:

Geboorte datum: 03-05-1896

Geboorteplaats: Diest

Adres: Diest

Vader:

Moeder:

Burgerlijke stand:

Beroep:

Grootte:

Haarkleur:

 

Militair:

Indiensttreding: 1914

Stamnummer: 113/27173

Graad: Korporaal  Beroepsvrijwilliger 1914

Eenheid: 13 Linieregiment

Datum overlijden: 24-08-1914

Ouderdom: 18 jaar

Oorzaak:

Plaats verwonding:

Plaats hospitaal:

Plaats overlijden: Ermeton sur Biert

Begraafplaats:

     

Het is te Namen, waar het 13de Linieregiment sedert 30 Maart 1892 in garnizoen ligt, dat het regiment in de schoot der 4e Legerdivisie gemobiliseerd werd voor de oorlog 1914-1918.

Het werd onmiddellijk in linie gesteld in de sector Maizeret-Andoy-Dave, waar het door zijn moedig gedrag de toelating bekwam om « NAMEN » op zijn vaandel te schrijven. Om niet door de machtige vijandelijke legers te worden omsingeld, was de 4e Legerdivisie genoodzaakt tot een pijnlijke en angstwekkende aftocht naar Frankrijk, ten einde zich, langs Oostende, bij het Belgisch leger te gaan vervoegen te Antwerpen

Terugtrekkende Belgische en Franse troepen.

 

De Duitsers zijn geïnstrueerd: als je vanuit een huis wordt beschoten, moet je het verbranden!

In Ermeton moeten de Duitsers tientallen huizen verbranden om de soldaten te verdrijven die zich hevig verdedigen en op het laatste moment vluchten.
Het vuur wordt zo intens dat na het gevecht de Duitse soldaten zich moeten verwijderen van het centrum van het dorp, omdat de hitte ondraaglijk is.

Het is in deze gevechten dat Broeckaert sneuvelt

De Duitse soldaten zullen snel beseffen dat hun verliezen buitensporig hoog zijn tijdens deze aanval.
Het beschieting door de Belgen vanuit de huizen veroorzaakt zware verliezen voor de Duitsers die in rij lopen, het wapen op de heup wat volgens de instructie werd uitgevoerd. 

 

Ermeton sur Biert net na de aanvallen.

 

Tijdens deze gevechten sneuvelt ook Tonet.

Waarschijnlijk werd hij daar ook ergens gegraven maar is zijn lichaam of graf nooit geïdentificeerd geweest.

Hier een voorbeeld uit een brief brief van de abt Marion (dicht bij Ermeton sur Biert) aan Mg de bisschop van Namen waarin duidelijk wordt waarom sommige graven van militairen niet werden teruggevonden:

Mijn heer,
In overeenstemming met uw wensen en het verzoek dat ik had ontvangen van de heer Bellengier-Castier uit Waalskappel (Frankrijk), zocht ik overal waar ik iets kon terugvinden van Gaston Bellengier, gewond in augustus 1914 en ik vond niets.

De lijsten van de verschillende ambulances van Sint-Gerard, de lijsten van het Rode Kruis van Namen, de graven van de militaire begraafplaats van Maison-St-Gerard dragen geen spoor van deze naam. Ik denk dat we nooit iets zullen vinden omdat veel doden niet geïdentificeerd zijn voordat ze begraven werden in 1914.

De burgers die verantwoordelijk waren voor deze trieste taak waren toen onder het regime van terreur en deden zo snel mogelijk verder.
Op de militaire begraafplaats gebouwd in 1917-1918, dragen veel kruisen alleen deze woorden: "een Franse soldaat van de 43e, de 127e of de 33e, een Algerijnse jager, een Zouave". Er zijn maximaal veertig precieze inscripties op enkele honderden kruisen.
Ik zag op een dag het opgraven van sommigen gesneuvelden in een bos en ik sprak met de Duitse officier die toezicht hield, die me vertelde dat ze dikwijls geen identificatie vonden. Hij noteerde zorgvuldig alles wat hij vond.
Ik heb alle reden om te geloven dat de heer Bellengier een van de vele onbekenden is van deze begraafplaats,
Ik heb op deze manier gereageerd op de heer Bellengier. Ik ontving verschillende andere vragen en een keer was ik blij genoeg om te zeggen: "Je zoon is hier! Het is pijnlijk om de families deze kleine troost niet kan geven, maar ik denk dat ik me erbij moet neerleg. "