Burgerlijk:

Geboorte datum: 04-10-1872

Geboorteplaats: Sint-Joost-ten-Node

Adres: Diest

Vader: Jean Gaspard

Moeder: Meulder Catherine

Burgerlijke stand: gehuwd met DE WAGNER Jeanne Marguerite

Beroep:

Grootte:

Haarkleur:

 

Militair:

Indiensttreding:

Stamnummer: 13807

Graad: Tweede Kapitein

Eenheid: 1 Jagers te Voet

Datum overlijden: 06-08-1914

Ouderdom: 41 jaar

Oorzaak: gestorven door obusscherven

Plaats verwonding:

Plaats hospitaal:

Plaats overlijden: Boncelles (bij haag op 500 m van fort)

Begraafplaats: Boncelles militaire begraafplaats  graf nr. 32

     

In de middag van maandag 3 augustus 1914 gaf generaal Von Moltke opdracht voor de aanval.  De troepen zouden vlak langs het zuidelijke deel van de Nederlandse grens trekken in de richting van Luik. Visé moest bezet worden en ook de aldaar aanwezige maasovergangen. Als dit was gebeurd zou tot slot een verrassende nachtelijke stormaanval de stad en de forten doen vallen. 

Maar het viel de Duitsers erg tegen om de forten te bezetten.

Er volgden heftige gevechten.

Op 6 augustus 1914 omstreeks 03.00 uur in de ochtend deed de Duitse infanterie een stormaanval op de ruimten tussen het fort Boncelles en de Ourthe. 
In gesloten gelederen rukte, gedurende vijf uur,golf na golf op; zij werden echter door het hevige geschutvuur vernietigd. Overlevenden vielen ten prooi aan de moordende Belgische mitrailleurs. 

Ook het centrum aan de oostelijke zijde bij fort Fléron werd aangevallen. De Duitse veertiende brigade, nu onder leiding van een officier van de Generale Staf, de later zo bekend geworden Ludendorff, viel de ruimte tussen fort Evegnée en fort Fléron aan. Ludendorff nam de leiding op zich nadat de commandant van de brigade door machinegeweervuur werd gedood. 
De Duitsers wisten een doorbraak te forceren, onder andere doordat de kanonnen van fort Fléron niet op de Duitsers vuurden. Een afdeling ruiterij van de Duitsers wist tot vlakbij de stad door te dringen maar werden door aankomende Belgische reserves teruggedrongen.

Tijdens deze gevechten sneuvelt Kapitein Kuck door obusscherven.

Hij wordt begraven op het slagveld van Boncelles in een gezamenlijk graf van 16 militairen.

Op 5 september 1922 wordt hij  herbegraven op het Belgisch militair kerkhof van Boncelles.